Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παραδεισένια Ναυάγια

Μεγαλώνουμε μόνοι.
Όσοι άνθρωποι κι αν μας περιστοιχίζουν,
η μοναξιά γίνεται η ταυτότητα μας.
Μέσα στο πλήθος διακρίνεις καραβοτσακισμένες ψυχές,
βυθισμένες ελπίδες, συντρίμμια αθωότητας.
Άγνωστες ιστορίες
συνθέτουν ένα σκοτεινό κολλάζ,
ένα ρέκβιεμ για μοναχικές καρδιές.

Άκουσε το τραγούδι, είναι η μελωδία του πόνου σου.
Άνοιξε την καρδιά σου, αγκάλιασε τον και γίνετε ένα.
Όταν πάψεις να τον αρνείσαι θα σου μαρτυρήσει τα μυστικά του.
Μονάχα έτσι θα μεγαλώσεις·
προχωρώντας μόνη. 

Σχόλια

  1. "Όσοι άνθρωποι κι αν μας περιστοιχίζουν,
    η μοναξιά γίνεται η ταυτότητα μας."

    Πόσο αληθινό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς η αληθινή μοναξιά βρίσκεται μέσα μας, κι όταν την νιώθουμε δεν έχει καμία σημασία αν είμαστε σ' ένα δωμάτιο γεμάτο ανθρώπους, αν έχουμε ανθρώπους που μας αγαπούν πραγματικά, αν έχουμε έναν ώμο να γείρουμε.. Γιατί είναι η μοναξιά η μόνη αλήθεια μας...

      Διαγραφή
    2. Το ζήτημα είναι να βρούμε έναν τρόπο ώστε να πραγματοποιήσουμε τη μετάβαση στο επόμενο στάδιο, σ' εκείνο που τα έχουμε βρει ξανά με τον εαυτό μας και δεν νιώθουμε μόνοι πια γιατί εμείς οι ίδιοι μας αγαπάμε πλέον...

      Διαγραφή
    3. Μακάρι να καταφέρουμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πένητες του έρωτα

Μόνοι στο μαζί. Ζητώντας το λίγο γιατί το πολύ δεν αρκεί. Πένητες του έρωτα σε μιας νυχτιάς κραιπάλη ξοδεύοντας αλόγιστα ηδονική σαμπάνια και έναστρα φιλιά. Καρτερικά και μυστικά προσμέναμε του έρωτα και της σκιάς του πόθου μονοπάτι. Η ανάσα σου στην κλείδα μου δίνει πνοή στο άδειο κέλυφος. Στο στήθος που βρυχάται. Ακολουθώ δαγκωματιές - χάρτης ευλαβικός των λάφυρων της σάρκας σου. Εγώ ο ταπεινός προσκυνητής το θείο θαύμα από τα χείλη σου ζητώ να μεταλάβω. Το σώμα μου στο σώμα σου. Διψά. Αναριγεί. Και φλέγεται. Γυμνή, πριν καν τα ρούχα μου πετάξω. Τα χέρια σου σμιλεύουν στο κορμί μου νέα ιδιότητα. Στις γλώσσες όλων των εθνών και των ανθρώπων γράφουν επάνω στο Συντελεσμένο Μέλλοντά μου. 12.03.2020

Φανταστικοί αριθμοί - ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με λένε Τόνια.  Εκ του Αντωνία ορμώμενη.  Η ιστορία μου ξεκίνησε όταν μού έκοψαν δύο γράμματα από το βαφτιστικό μου, για να μου δώσουν νέο όνομα και νέα ιδιότητα. Επτά χαρακτήρες είναι πολλοί για να τους σηκώσει μια παιδική πλάτη, που ακόμη αναζητά το δικό της χαρακτήρα. Η ζωή μου ξεκίνησε με μία αφαίρεση. Μια αριθμητική πράξη μου έδωσε ταυτότητα, κι έγινε ο οδηγός μου για να ανακαλύψω τον κόσμο. Αγαπώ τους αριθμούς. Νιώθω ασφάλεια όταν με περιτριγυρίζουν αριθμητικά ψηφία. Οι αριθμοί είναι αναμφίσημοι και απαρέγκλιτοι. Απόλυτοι.  Η ζωή μου ήταν πάντοτε μαθηματικά. Κάθε στιγμή, κάθε ανάμνηση, μεταφραζόταν σε ένα αριθμητικό σύνολο. 12 χρόνια σχολείο, 6 χρόνια σπουδών, 2 πτυχία. 5 ξενόγλωσσοι τίτλοι, 8 αριστεία, 250 διαγωνίσματα. 6 αγώνες στίβου, 2 παραστάσεις χορού, 1 ρεσιτάλ πιάνου. 5 σχέσεις, 32 ημέρες διακοπών, 8 μήνες συγκατοίκησης. 476 γραπτά μηνύματα, 23 πρώτα ραντεβού, 19 πρώτα φιλιά. Οι αριθμοί όριζαν το είναι μου. Τίποτα δεν διατάρασσε τη γεωμετρία της ύπαρξής