Λευκά τα κρίνα και τα γιασεμιά, σαν όνειρα της νιότης μου· χαμένα. Στης θλίψης τα στενά αιώνιος συνεργός κι εχθρός θανάσιμος ο εαυτός μου. Σχέδια και πλάνα αδειανά και γίγνεσθαι ματαιωμένα. Σε μυστικά σοκάκια σιωπηλά μ' ελπίδες ψεύτικες δεσμεύτηκα. Λόγος οργής, λόγος σιωπής λέξεις κενές, προτάσεις άδειες. Και συμπληγάδες προσδοκίας που συνθλίβουν πάντα· εμένα. 30.06.2018