Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Φεβρουάριος, 2015

Πες μου ένα παραμύθι πριν φύγεις...

Πες μου ένα παραμύθι πριν φύγεις... Θυμάσαι τότε που ξαπλώσαμε στο ίδιο κρεβάτι; Χωρίς σεξ, χωρίς παθιασμένα φιλιά, κλέβοντας πεταχτά βλέμματα ο ένας μέσα απ' τα μάτια του άλλου. Μερικές φορές είναι ωραίο απλά να ξαπλώνεις, χωρίς λόγια, χωρίς πράξεις, χωρίς προσδοκίες. Να πλαγιάζεις δίπλα σ' ένα ζεστό κορμί και να ονειρεύεστε μαζί. Απλά να απολαμβάνεις την οικειότητα της στιγμής. Όλοι αναζητούμε ρανίδες συντροφικότητας, κανείς δεν το παραδέχεται. Ποτέ. Καρτερούμε στις σκιές, αθέατοι, περιμένοντας τον επόμενο διαβάτη που θα περάσει για λίγο από τη ζωή μας. Δε ζητάμε και δεν δινόμαστε. Αντικατοπτρισμοί ύπαρξης, άπιαστα αερικά. Καπνός. Άνθρωποι μόνοι. Ξαπλώναμε ο ένας δίπλα στον άλλον σιωπηλοί, λες και οι λέξεις ήταν μάγια σκοτεινά, που κρέμονταν πάνω από τα κεφάλια μας απειλώντας να μιάνουν τη μέθεξη που συντελούνταν στις ψυχές μας. Ο χτύπος του ρολογιού έκοβε την αιθέρια σιγή στα δύο, υπενθυμίζοντάς μας το χρόνο που τρέχει, τρέχει συνεχώς, δεν περιμένει κανέναν