Το χαμόγελο της (Μόνα) Λίζα...

Ο φανταστικός εραστής Η σκέψη μου πετάει σε σένα που σ' ένιωσα δικό μου κι όμως δεν σ' είχα ποτέ... Αυτό που ζήσαμε δεν υπήρξε ποτέ ήταν ένα όνειρο κι ομως το ένιωσα τοσο αληθινό Ένιωσα πράγματα που δεν ήξερα ότι υπήρχαν Ταξίδεψα με τη σκέψη μου σε μέρη μαγικά Η καρδιά μου φτερούγισε για σένα, όπως δεν θα φτερουγίσει για κανέναν άλλο Νόμιζα πλάνη ήταν το όνειρό μου για σένα Αλλά τελικά μια πλάνη ήταν η ζωή μου πριν σε γνωρίσω πλάνη και η ευτυχία που νόμιζα ότι ζούσα Ζούσα σε μία αυταπάτη Πίστευα ότι τα είχα όλα Αλλά μου έλειπε το κυριότερο Η παρουσία σου γέμισε το κενό της καρδιάς μου κι ας ήταν απουσία Τα αισθήματα υπήρξαν έστω κι έτσι Σε φέρνω στο μυαλό μου Σε ξέρω τόσο καλά κι όμως δεν μπορώ να σχηματίσω τη μορφή σου Ίσως γιατί ποτέ δεν υπήρξες Ίσως γιατί ποτέ δεν ήσουν δικός μου Ίσως γιατί είσαι ένα ψέμα Δεν γίνεται όμως να το δεχτώ αυτό το άτομο που με συγκίνησε πιο πολύ απ' όλους δεν μπορεί

Χάθηκε η λογική Έχει χαθεί η λογική δεν ξέρω πού εχει πάει Έχει χαθεί η λογική γιατί η καρδιά αγαπάει... Τα γράμματα προκαλούν συγκίνηση οι αριθμοί χιλιάδες αναμνήσεις Πόσες φορές τους έγραψες Δεν μπορείς πια να μετρήσεις..... Σ' αγαπώ Μου λείπεις Θέλω να σε δω Λίγες οι λέξεις, τεράστιο το νόημα..... Η δύναμη του λόγου, του λόγου και του πόνου.... Τηλέφωνα, τηλέφωνα απεγνωσμένα Καρδιές ραγισμένες, απελπισμένες Δάκρυα καυτά, γεμάτα πίκρα Άκλητες στεναχώριες... Ο φόβος του ονείρου Ο φόβος των αναμνήσεων Ο φόβος των νυχτερινών σκέψεων και “επισκέψεων “ γεμάτων απουσία... Πρέπει..... Θέλω... Όχι... Ίσως... Μήπως; Όχι... Χάθηκε η λογική η τρέλα με κυρίευσε.... Πόνος, πόνος, πόνος Πόνος βαθύς Ένα παράθυρο στο χθες θέλω ν'ανοίξω όλα τ' άσχημα να διώξω Στο παρελθόν μου να πηδήξω να 'ξερες πόσο.... Στις μνήμες να χαθώ να μην ξαναξυπνήσω κάθε μέτρο να το χάσω τα πάντα να ξεχάσω

Το ιστολόγιο αυτό το δημιούργησα για να κάνω μια διάκριση στις δημοσιεύσεις μου... Με άλλα λόγια, για να αναρτώ τις δικές μου δημιουργίες εδώ και τα αυθόρμητα κείμενα μου εκεί ... Κάνοντας μια πρόβλεψη, δεν με βλέπω να το χρησιμοποιώ όσο το άλλο, αλλά είναι μια ευκαιρία να δημοσιεύσω και τις δημιουργίες μου, είτε λογοτεχνικές, είτε φωτογραφικές... Ελπίζω να σας αρέσει το περιεχόμενο... Αυτά προς το παρόν... Αντίο!!! Ή до свидания, γιατί σήμερα μου κόλλησε το Ρώσικο....