Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2016

Για τους αφανείς αυτόχειρες

Κι είναι οι ώρες που περνούν Κι είναι οι στιγμές που όλο ζητάνε Να επιζήσω προσπάθησα, λυπάμαι. Σε σταυροδρόμια κολασμένα βρέθηκα ξανά Λύτρωση αθάνατη να βρω· αλλά Σκότος και άβυσσος εμένα καρτερούν. Πουλιά που ελεύθερα πετούν Όρκους και όνειρα χαμένα· νοσταλγούν Θείο δώρο της λήθης. Να ζήσω άλλο μη μου λες Κι όλα όσα έγιναν εχθές Χρέος του παρελθόντος που πληρώνω. Φόρος ζωής Λόγω τιμής Αυλαία ματωμένη πέφτει τώρα. Χειροκρότημα.