Ετοιμοθάνατες νότες

Μαύρο νυφικό
και γκρίζο πέπλο.
Άλλος ένας έρωτας που έσβησε νωρίς.
Μουντά πορτραίτα νεκρής φύσης
στολίζουν το έρημο δωμάτιο.
Μόνη παρουσία οι παράταιρες νότες·
χορδές μιας ετοιμοθάνατης κιθάρας.
Το κύκνειο άσμα της έμελλε να είναι
η αυλαία.
Το ρέκβιεμ απατηλών ονείρων,
του ανυπεράσπιστου έρωτα,
αντηχεί παντού.
Στο αυλακωμένο ξύλο
στα ραγισμένα πλακάκια
στα σκορπισμένα κίτρινα φύλλα.
Ερήμωσε η πλάση μαζί με τις καρδιές·
το μοιρολόι του απελπισμένου έρωτα δεν ακούγεται πια...