Σαν γλύπτη αρχαίου καλλιτέχνημα Διαγράφεται η πλάτη σου Καθώς ξαπλώνεις δίπλα μου γυμνός Η σκέψη σου ανέφελη Και τα πολύχρωμα σου όνειρα Ζωγραφίζουν στο πρόσωπό σου Χαμόγελο μικρού παιδιού Το αγόρι που έκανε σκανταλιά Ξυπνάει Όταν εσύ βυθίζεσαι Σε ύπνο γαλήνιο -Πόσο όμορφος γίνεται όταν παύεις να αντιστέκεσαι στον εαυτό σου!- Για να φωτίσει η παρουσία σου τα σκοτάδια μου Και η σιγανή ανάσα σου να γίνει σονέτο της νυκτός Σε ξενύχτι επουράνιο Λύτρωση να χαρίσει Στην ψυχή Του καταραμένου ποιητή.