Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Ανέκφραστη Μαριονέτα

Εκείνη τη μέρα μου μίλησε ο καθρέφτης. 

Κοίταξα το μαύρο ρυάκι που αυλάκωνε το μάγουλό μου. «Πρέπει να βγάλουν επιτέλους μια μάσκαρα 'όχι πια δάκρυα'», σκέφτηκα, και με μια αποφασιστική κίνηση έσβησα από το πρόσωπό μου το θρασύ δάκρυ, το κρυφό συναίσθημα που δεν κατάφερα να συγκρατήσω.

Φόρεσα τη μάσκα μου ξανά. Έγινα πάλι εκείνη η ανέκφραστη μαριονέτα.

Σχόλια

  1. "Φόρεσα τη μάσκα μου ξανά. Έγινα πάλι εκείνη η ανέκφραστη μαριονέτα."

    <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι από τα πιο πρόσφατα κομμάτια που έχω γράψει, το φετινό χειμώνα. Ήμουν εγώ η ίδια σε περίεργη φάση όταν το έγραφα, γι' αυτό -παρόλο που είναι μικρούλι- το αγαπώ πολύ..

      Χαίρομαι που σου άρεσε <3

      Διαγραφή
    2. Παρόλο που είναι μικρούλι αποδίδει τόσα πολλά!!! Και αυτό το κάνει και ξεχωριστό <3

      Διαγραφή
    3. Η αλήθεια είναι ότι εκείνη τη στιγμή προσπάθησα να χωρέσω τόσα πολλά σωρευμένα συναισθήματα μέσα σε λίγες γραμμές, απλά και μόνο για να τα πετάξω από μέσα μου

      Διαγραφή
    4. Kαι το αποτέλεσμα είναι πανέμορφο! <3

      Διαγραφή
  2. Πολυ ομορφα και γεματα συναισθηματα οσα μοιραστηκες μαζι μας εδω σημερα! Ομολογω πως το Αγαπης Συνθηματα το ξεχωρισα ιδιαιτερα, για την τρυφεροτητα αλλα και την αληθεια του. Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου πεταλούδα για τα καλά σου λόγια! Φιλάκια

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια κακή ιδέα...

Μια κακή ιδέα... Ο έρωτας κι ο θάνατος είναι για τους γενναίους... Μα ήμασταν δειλοί αγάπη μου. Εμείς οι δυο πολεμιστές, σε ανέλπιδη μάχη. Μια καρδιά για λάφυρο. Δεν ήταν έρωτας αυτό που ζήσαμε, ήτανε μια κακή ιδέα. Ο μικρός φτερωτός θεός κοιτούσε αλλού κι εμείς βιαστήκαμε να κάνουμε το λάθος. Αθόρυβα, σαν δυο ύπουλοι εγκληματίες. Θέαμα γελοίο συνάμα και τραγικό. Η μάχη αυτή αέναη, δε σταματά ούτε μετά τη νίκη. Σύντομα έμαθα ότι ο έρωτας δεν έχει νικητή. Κάποιες λέξεις φτιάχτηκαν για να ακούγονται μόνο με τη φωνή σου... Άργησα να το μάθω. Βιάστηκες να το ξεχάσεις. Έτσι αθόρυβα όπως άρχισαν όλα, έτσι ήταν γραφτό να τελειώσουν. Μοίρα; Δεν ξέρω αν πιστεύω στη μοίρα. Φυσικό επακόλουθο θα σου πω. Πάλι δε θα πεις τίποτα. Δεν πειράζει. Έχω συνηθίσει τις σιωπές.. Άλλη μια νύχτα θα μιλώ με σκιές και φαντάσματα. Άλλη μια νύχτα που εσύ δε θα 'σαι εδώ. Άλλη μια νύχτα που σε μισώ. Γιατί δε μ' άφησες να σ' αγαπ

Πένητες του έρωτα

Μόνοι στο μαζί. Ζητώντας το λίγο γιατί το πολύ δεν αρκεί. Πένητες του έρωτα σε μιας νυχτιάς κραιπάλη ξοδεύοντας αλόγιστα ηδονική σαμπάνια και έναστρα φιλιά. Καρτερικά και μυστικά προσμέναμε του έρωτα και της σκιάς του πόθου μονοπάτι. Η ανάσα σου στην κλείδα μου δίνει πνοή στο άδειο κέλυφος. Στο στήθος που βρυχάται. Ακολουθώ δαγκωματιές - χάρτης ευλαβικός των λάφυρων της σάρκας σου. Εγώ ο ταπεινός προσκυνητής το θείο θαύμα από τα χείλη σου ζητώ να μεταλάβω. Το σώμα μου στο σώμα σου. Διψά. Αναριγεί. Και φλέγεται. Γυμνή, πριν καν τα ρούχα μου πετάξω. Τα χέρια σου σμιλεύουν στο κορμί μου νέα ιδιότητα. Στις γλώσσες όλων των εθνών και των ανθρώπων γράφουν επάνω στο Συντελεσμένο Μέλλοντά μου. 12.03.2020

Φανταστικοί αριθμοί - ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με λένε Τόνια.  Εκ του Αντωνία ορμώμενη.  Η ιστορία μου ξεκίνησε όταν μού έκοψαν δύο γράμματα από το βαφτιστικό μου, για να μου δώσουν νέο όνομα και νέα ιδιότητα. Επτά χαρακτήρες είναι πολλοί για να τους σηκώσει μια παιδική πλάτη, που ακόμη αναζητά το δικό της χαρακτήρα. Η ζωή μου ξεκίνησε με μία αφαίρεση. Μια αριθμητική πράξη μου έδωσε ταυτότητα, κι έγινε ο οδηγός μου για να ανακαλύψω τον κόσμο. Αγαπώ τους αριθμούς. Νιώθω ασφάλεια όταν με περιτριγυρίζουν αριθμητικά ψηφία. Οι αριθμοί είναι αναμφίσημοι και απαρέγκλιτοι. Απόλυτοι.  Η ζωή μου ήταν πάντοτε μαθηματικά. Κάθε στιγμή, κάθε ανάμνηση, μεταφραζόταν σε ένα αριθμητικό σύνολο. 12 χρόνια σχολείο, 6 χρόνια σπουδών, 2 πτυχία. 5 ξενόγλωσσοι τίτλοι, 8 αριστεία, 250 διαγωνίσματα. 6 αγώνες στίβου, 2 παραστάσεις χορού, 1 ρεσιτάλ πιάνου. 5 σχέσεις, 32 ημέρες διακοπών, 8 μήνες συγκατοίκησης. 476 γραπτά μηνύματα, 23 πρώτα ραντεβού, 19 πρώτα φιλιά. Οι αριθμοί όριζαν το είναι μου. Τίποτα δεν διατάρασσε τη γεωμετρία της ύπαρξής