Ζωή σαν τριαντάφυλλο
θα έπρεπε να ήταν το όνομα της αγάπης.
Σε χαϊδεύει με το άνθος της.
Σε ραπίζει με αγκάθια.
Γλυκιά και πικρή
ταυτόχρονα.
Όνειρο απατηλό.
Οπτασία
για λίγους.
Φως·
και σκοτάδι συχνά...
Μα η στιγμή εκείνη
η μαγική·
η στιγμή που η αγάπη
σε ραίνει
με ροδοπέταλα.
Εκείνη μονάχα η στιγμή
αξίζει για όλα όσα πέρασες.
Ξεχνάς τα πάντα.
Μοιάζει
εκείνη η στιγμή
σαν να διαρκεί
μία αιωνιότητα.
Αφήνεσαι να σε τυλίξει
η γλυκιά ευωδία
του ρόδου.
Ξεχνάς ότι θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου στα αγκάθια...
θα έπρεπε να ήταν το όνομα της αγάπης.
Σε χαϊδεύει με το άνθος της.
Σε ραπίζει με αγκάθια.
Γλυκιά και πικρή
ταυτόχρονα.
Όνειρο απατηλό.
Οπτασία
για λίγους.
Φως·
και σκοτάδι συχνά...
Μα η στιγμή εκείνη
η μαγική·
η στιγμή που η αγάπη
σε ραίνει
με ροδοπέταλα.
Εκείνη μονάχα η στιγμή
αξίζει για όλα όσα πέρασες.
Ξεχνάς τα πάντα.
Μοιάζει
εκείνη η στιγμή
σαν να διαρκεί
μία αιωνιότητα.
Αφήνεσαι να σε τυλίξει
η γλυκιά ευωδία
του ρόδου.
Ξεχνάς ότι θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου στα αγκάθια...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου