Το ξέρω ήταν λάθος μου, δεν έπρεπε να μπλεχτώ έτσι... Αυτή η «φιλία» ήταν ένας φαύλος κύκλος, μια δίνη που με βύθιζε ολοένα και περισσότερο… Έπεφτα με ιλιγγιώδη ταχύτητα σ’ ένα ατελείωτο κενό και το μόνο σίγουρο ήταν ότι κάποια στιγμή θα έφτανα στον πάτο… Η πτώση μου αυτή συνοδευόταν ήδη από πολύ πόνο, αλλά όταν ολοκληρωνόταν, θα είχε φτάσει και το δικό μου τέλος… Ήταν γεγονός… Βάδιζα με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή μου… Άλλα όσο έπρεπε να απομακρυνθώ, τόσο περισσότερο κολλούσα… Και ο λόγος ήταν ότι αν και αυτή η αρρωστημένη σχέση ήταν επικίνδυνη, εμένα για έναν περίεργο λόγο με έκανε να νιώθω ζωντανή… Με τραβούσε με έναν τρομακτικό τρόπο, που μόνο κακό μπορούσε να μου κάνει… Όλους τους ελκύει ο κίνδυνος… Το χειρότερο ήταν ότι ήμουν όντως η γυναίκα της ζωής του, αλλά με διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που θα ήθελα… Και αυτό με έκανε να τον ερωτεύομαι ακόμη περισσότερο…
Μια κακή ιδέα... Ο έρωτας κι ο θάνατος είναι για τους γενναίους... Μα ήμασταν δειλοί αγάπη μου. Εμείς οι δυο πολεμιστές, σε ανέλπιδη μάχη. Μια καρδιά για λάφυρο. Δεν ήταν έρωτας αυτό που ζήσαμε, ήτανε μια κακή ιδέα. Ο μικρός φτερωτός θεός κοιτούσε αλλού κι εμείς βιαστήκαμε να κάνουμε το λάθος. Αθόρυβα, σαν δυο ύπουλοι εγκληματίες. Θέαμα γελοίο συνάμα και τραγικό. Η μάχη αυτή αέναη, δε σταματά ούτε μετά τη νίκη. Σύντομα έμαθα ότι ο έρωτας δεν έχει νικητή. Κάποιες λέξεις φτιάχτηκαν για να ακούγονται μόνο με τη φωνή σου... Άργησα να το μάθω. Βιάστηκες να το ξεχάσεις. Έτσι αθόρυβα όπως άρχισαν όλα, έτσι ήταν γραφτό να τελειώσουν. Μοίρα; Δεν ξέρω αν πιστεύω στη μοίρα. Φυσικό επακόλουθο θα σου πω. Πάλι δε θα πεις τίποτα. Δεν πειράζει. Έχω συνηθίσει τις σιωπές.. Άλλη μια νύχτα θα μιλώ με σκιές και φαντάσματα. Άλλη μια νύχτα που εσύ δε θα 'σαι εδώ. Άλλη μια νύχτα που σε μισώ. Γιατί δε μ' άφησες να σ' αγαπ...
Αυτό είναι ένα απόσπασμα μιας από τις ιστορίες που γράφω(είμαι πολυπράγμων και υπερκινητική και δε μπορώ να ασχολούμαι με ένα project μόνο... Παράλληλα, δουλεύω άλλα 2 έργα, το ένα απ'το Γυμνάσιο και κόντευα να το τελειώσω, αλλά χάλασε η οθόνη του υπολογιστή μου... τις προάλλες που ήμουν στο πατρικό μου,όμως, συνέδεσα την παλιά οθόνη και το Πάσχα(ή το καλοκαίρι) θα μπορέσω να το συνεχίσω!!!! Ελπίζω να σας αρέσει... Το κυριότερο κομμάτι της υπόθεσης, προδίδεται εύκολα σχετικά σε αυτό το απόσπασμα... Αν είστε καλά παιδιά θα ανεβάσω κι άλλα....χαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήποοοοοοοοσο πολυ ταυτιζομαιι μ'αυτο το αποσπασμα! ποσο? θελω τοσο πολυ να διαβασω και την υπολοιπη ιστορια! περιμενω κι αλλα αποσπασματα! :* καλο απογευμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχα ;)
ΔιαγραφήΜόλις μπορέσω θα ανεβάσω... χρωστάω ακόμη την τραγωδία της Ηλέκτρας και τη σκηνή που μιλά ξεκάθαρα στον Άγγελο... τώρα είμαι σε μια αναδρομή στην ιστορία και την έχω παρατήσει λίγο..