Ιστορία χωρίς αρχή...

Πώς μπορεί να τελειώσει κάτι που δεν άρχισε ποτέ;
Πώς μπορείς να χάσεις αυτό που ποτέ σου δεν είχες;
Πώς μπορεί να σου λείπει αυτό που ποτέ δε συνήθισες;
Πώς μπορεί η καρδιά να κρυώνει για μια αγάπη που ποτέ δεν τη ζέστανε;

Υποθέτω ότι όλα τέλειωσαν όταν ζήτησα την αλήθεια
όλα τέλειωσαν κι ας μην είχαν αρχίσει ποτέ
Είναι μύθος ότι οι άνθρωποι δεν αντέχουν την αλήθεια
η σκληρότητα είναι αυτή που πληγώνει

Ναι, η αλήθεια είναι σκληρή
Ναι, η αλήθεια πονάει
Ναι, η αλήθεια πληγώνει
Ναι, αλλά τι λες σε μια καρδιά π' αγαπάει;

“Μίλα μου, σε παρακαλώ
μίλα σε ικετεύω
πές ότι θες, εγώ σ' αγαπώ
το ξέρεις κι εσύ δεν είναι κρυφό

Πες την αλήθεια, το θέλω
πες την, σε ικετεύω
μόνο μια χάρη ταπεινά σου ζητώ
πες την μαλακά στην καρδιά μου

Ξέρω τι πιστεύεις για μένα
ξέρω τι λές και τι σκέφτεσαι
ξέρω και πονάω
αλλά δε μπορώ να πειστώ ότι σταμάτησα να σ' αγαπάω

Δεν ξέρω γιατί νομίζεις ότι δεν σου αξίζω
θα 'πρεπε κανονικά να συμβεί το αντίθετο
Εγώ; εγώ είμαι λίγη για σένα;
ας γελάσω, γιατί νομίζεις πώς είσαι αστείος...

Πώς τολμάς να μου πεις ότι είμαι κατώτερή σου;
Πώς τολμάς να σκεφτείς ότι υπερέχεις εσύ από μένα;
το παρελθόν έχει στόμα και μιλά
κι εγώ έχω καθαρή τη συνείδησή μου”

Κάτι παραπάνω, σίγουρα, απ' όσο μπορείς να πεις για τον εαυτό σου
Κάτι αναμφισβήτητο
Κάτι που απέδειξες όταν δε δίστασες να με κάνεις κουρέλι
να με καταστρέψεις ελαφρά τη καρδία

Το σκέφτηκες πριν με πληγώσεις;
Ή έμπηξες χωρίς να σκεφτείς το μαχαίρι;
Το σκέφτηκες πόσο θα με πονέσεις;
Ή σ' ένοιαζε απλά να ξεμπερδεύεις μαζί μου;

Είσαι τόσο αδίστακτος
ή απλά πιστεύεις ότι έτσι είναι η ειλικρίνεια;
Είσαι τόσο απρεπής
ή απλά ήρθες σε δύσκολη θέση;

Εγώ πιστεύω ότι είσαι απλά ανώριμος
γελοίος και θρασύδειλος
αμετανόητα και αμετάκλητα αγενής
και αναίσθητος μέχρι αηδίας

Δεν το πιστεύω ότι κατάφερες να πέσεις στα μάτια μου
να φανείς τόσο μικρός και ασήμαντος
τουλάχιστον εγώ μπορώ να σε κοιτάω κατάματα
απ' τους δυο μας όλοι ξέρουν ποιος είναι ο ξεδιάντροπος

Το ξέρω ότι το ζήτησα
Το ξέρω ότι μου το 'δωσες
Το ξέρω ότι δε σε νοιάζει
Αλλά εσύ το ξέρεις ότι θα το μετανιώσεις;

Θα το μετανιώσεις πικρά
Θα το δεις στην πορεία
δεν ξέρει ακόμα η δική σου καρδιά
τι θα πεί αχαριστία

Όταν σου πουν τη μαχαιριά ειλικρίνεια
και την αγένεια τη λένε πλέον αλήθεια
κι όταν μετά σε κοιτάξουν με οίκτο
έλα αν τολμάς να μου ζητήσεις συγγνώμη...

Ίσως πιστεύεις ότι όλα τέλειωσαν
μα θα σε απογοητεύσω
κάνεις μεγάλο λάθος
δε μπορεί να τελειώσει κάτι που δεν έχει αρχίσει

Κι εσύ μόλις άρχισες κάτι, πέτυχες αυτό που θέλησες να τελειώσεις
από μένα ξεμπέρδεψες, αλλά η μοίρα έχει σχέδια τώρα για σένα
και ξέρεις ότι όταν κάτι αρχίζει, πρέπει και να τελειώσει
γι' αυτό επέτρεψέ μου να γελάσω, οπώς εσύ γελούσες με μένα...