03.07.2014
21:01
-Τι γράφεις;
-Δεν ξέρω. Μπορεί τίποτα, μπορεί και τα πάντα...
Δεν είμαι καλά.
Όχι ψυχολογικά, αυτά είναι παλιοί μου σύντροφοι εδώ και χρόνια. Σωματικό είναι το πρόβλημα. Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά αυτή η σωματική εξαθλίωση πάντα κινούσε το χέρι μου να γράψει. Τι ακριβώς να γράψει ήταν πάντα ασαφές. Ίσως απλά να αρκεί να γράψει, ίσως αυτό να είναι το μόνο που θα με κάνει καλά. Σαν την ανάσα... Δεν έχει τόση σημασία το πώς θα ανασάνεις, όσο να το κάνεις.
Έχω βυθιστεί σε Nirvana. Λίγο η ζαλάδα, λίγο τα παυσίπονα, λογικό είναι. Όμως μέσα σε κάτι τέτοιες στιγμές, με θολωμένο νου, καταφέρνω να βρω τη μεγαλύτερη διαύγεια. Παράξενα τα μονοπάτια του μυαλού...
Κοιτώ το ερώτημα που έγραψα στην πρώτη γραμμή της άδειας σελίδας. Story of my life.. Πολύ συχνά με βλέπουν σε ανύποπτο χρόνο να καταθέτω ιδέες στο χαρτί και με ρωτούν τι γράφω. Ποια η απάντηση όμως; Ούτε κι εγώ ξέρω τι γράφω. Σκόρπιες ιδέες, σκόρπιες στιγμές..
Δεν μπορούν να καταλάβουν.
Δεν έμαθαν ποτέ να γράφουν για όσα πονάνε...
"Δεν μπορούν να καταλάβουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έμαθαν ποτέ να γράφουν για όσα πονάνε..."
Α ρε Λιζάκι!!! <3
δεν έμαθαν δυστυχώς...
Διαγραφή