Εκείνο
το δροσερό βράδυ, μέσα στη θεσπέσια σιγή
της νύχτας, είδα όλη μου τη ζωή να περνάει
μπροστά από τα μάτια μου. Στην αρχή
δειλά, με τη συστολή της πανσελήνου
εκείνης της βραδιάς -που σαν παιδί
κρυβόταν μέσα στα μαύρα σύννεφα. Ένα
ρίγος διαπέρασε όλο μου το είναι· να
ήταν άραγε το ψυχρό αεράκι; Αναλογίστηκα
όλη μου τη ζωή -τα θέλω, τα πρέπει, τα
ναι, τα όχι και τα μη- καθώς παρατηρούσα
τους περαστικούς που χάνονταν νωχελικά
σε σκοτεινές γωνιές του δρόμου. Κι εκείνη
τη στιγμή, λες και μου χαμογέλασε η μούσα
μου, το χέρι μου πήρε φωτιά κι άρχισε ν'
αποτυπώνει εικόνες στο χαρτί. Όχι με
σχήματα, αλλά με λέξεις, άρχισα να γράφω,
χωρίς να ξέρω τι. Τα πλάσματα της νύχτας
ζούνε στο σκοτάδι -έτσι κι εγώ. Κι εκείνη
την έρημη ώρα, σε μια άκρα του τάφου
σιωπή, ένιωσα πιο ζωντανή από ποτέ. Κι
αυτή ήταν η αλήθεια. Σε μια ψυχρή, νωχελική
νύχτα βρήκα το νόημα της ζωής· της ζωής
μετά. Κι αν ήμουν στο μεταίχμιο της δικής
μου, ήμουν για πρώτη φορά -μετά από καιρό-
ήρεμη και κάπου μέσα μου ήξερα πως όλα
θα παν καλά. Η νύχτα άπλωνε το βαθύ
σκοτάδι της επάνω μου, και κάπως έτσι
γίναμε ένα...
Μόνοι στο μαζί. Ζητώντας το λίγο γιατί το πολύ δεν αρκεί. Πένητες του έρωτα σε μιας νυχτιάς κραιπάλη ξοδεύοντας αλόγιστα ηδονική σαμπάνια και έναστρα φιλιά. Καρτερικά και μυστικά προσμέναμε του έρωτα και της σκιάς του πόθου μονοπάτι. Η ανάσα σου στην κλείδα μου δίνει πνοή στο άδειο κέλυφος. Στο στήθος που βρυχάται. Ακολουθώ δαγκωματιές - χάρτης ευλαβικός των λάφυρων της σάρκας σου. Εγώ ο ταπεινός προσκυνητής το θείο θαύμα από τα χείλη σου ζητώ να μεταλάβω. Το σώμα μου στο σώμα σου. Διψά. Αναριγεί. Και φλέγεται. Γυμνή, πριν καν τα ρούχα μου πετάξω. Τα χέρια σου σμιλεύουν στο κορμί μου νέα ιδιότητα. Στις γλώσσες όλων των εθνών και των ανθρώπων γράφουν επάνω στο Συντελεσμένο Μέλλοντά μου. 12.03.2020
Βάλε και μένα στα πλάσματα της νύχτας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞυπνώ μέσα στην νύχτα για να γράψω... Περίεργο πράγμα, βγάζει πάντα στην επιφάνεια σκέψεις από καιρό χαμένες... <3
Κι εγώ κατά ένα τρόπο είμαι "νυχτολούλουδο"
ΔιαγραφήΠλάσμα της νύχτας όσο δεν πάει... Είναι η στιγμή της ημέρας που βγάζεις το πραγματικό σου πρόσωπο στην επιφάνεια...Έτσι νομίζω.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως δεν το έχουν όλοι.. Το βλέπω από κάποιες φίλες μου και απορώ καμιά φορά "μήπως είμαι από άλλο πλανήτη και δεν το ξέρω;"
ΔιαγραφήΌχι συμφωνώ πως δεν το έχουν όλοι.Και εγώ έχω φίλη που δεν είναι νυχτερινός τύπος αλλά αντίθετα ξυπνάει νωρίς τα πρωινά. Η νύχτα με τη μέρα που λέμε.
ΔιαγραφήΕγώ εκφράζομαι καλύτερα τις νυχτερινές ώρες, έχω περισσότερη έμπνευση αλλά είμαι και πιο ευάλωτη....
Η νύχτα με τη μέρα ακριβώς! χαχαχα
ΔιαγραφήΈτσι κι εγώ..