Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εν λευκώ

Τι θα έκανες αν σου χάριζα για λίγο την καρδιά μου;
Αν ήταν όλη δική σου, να τη διαχειριστείς όπως νομίζεις εσύ καλύτερα.
Αν σ' εξουσιοδοτούσα εν λευκώ να με φτάσεις στα άκρα.
Αν αφηνόμουν στο ρίσκο της αγάπης σου.
Πώς θα ήταν τα πράγματα τώρα;
Αν σου έστελνα λευκά όνειρα να βάψεις τους τοίχους τους με τα δικά σου χρώματα.
Ποια θα 'ταν αυτά;
Θα φώτιζαν άραγε τη ζωή μου;
Ή θα μου επέστρεφες όνειρα μουντά και γκρίζα, στραγγισμένα από ζωή;
Αν σου έδινα όλη την εξουσία του κόσμου επάνω στην ψυχή μου,
τι θα έκανες;
Θα γινόσουν έρωτας;
Άραγε θα τόλμαγες;
Ή μήπως ζώντας εν λευκώ κι εσύ θα περίμενες επουράνιο σημάδι;

Σχόλια

  1. Θα είχες κουράγιο να "διαχειριστείς" το είναι μου;
    Ή μήπως είμαι δυνατότερη από εσένα τελικά;
    Θα με κρατούσες κοντά σου;
    Ή θα με επέστρεφες σε μια στιγμή θλιμμένη;
    Θα με ελευθέρωνες από το ψέμα μου;
    Ή θα με άφηνες πνιγμένη στην "αλήθεια";
    Θα το άντεχες;
    Ή σαν το τέρας πρόβαλλε θα έφευγες ηττημένος;
    Αλήθεια, θα μπορούσες;
    Η μήπως η αδυναμία μου ήταν για σένα τελικά η λύση;

    Σε φιλώ γλυκά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου χάρηκα πολύ για την επιστροφή σου κι ακόμη περισσότερο χάρηκα που μετά από καιρό συμπληρώνουμε ξανά η μία αναρτήσεις της άλλης(αναμενόμενο πλέον).
      "Θα με κρατούσες κοντά σου;
      Ή θα με επέστρεφες σε μια στιγμή θλιμμένη;"

      Φιλάκια!

      Διαγραφή
    2. Με κέντρισε τόσο ο τίτλος -για ευνόητους "μποφιλιακούς" λόγους- που δεν μπορούσα να μη γράψω! :)

      Διαγραφή
    3. Κι εγώ για τους ίδιους "μποφιλιακούς" λόγους θέλησα να γράψω τη δική μου εκδοχή του τίτλου :)

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Πένητες του έρωτα

Μόνοι στο μαζί. Ζητώντας το λίγο γιατί το πολύ δεν αρκεί. Πένητες του έρωτα σε μιας νυχτιάς κραιπάλη ξοδεύοντας αλόγιστα ηδονική σαμπάνια και έναστρα φιλιά. Καρτερικά και μυστικά προσμέναμε του έρωτα και της σκιάς του πόθου μονοπάτι. Η ανάσα σου στην κλείδα μου δίνει πνοή στο άδειο κέλυφος. Στο στήθος που βρυχάται. Ακολουθώ δαγκωματιές - χάρτης ευλαβικός των λάφυρων της σάρκας σου. Εγώ ο ταπεινός προσκυνητής το θείο θαύμα από τα χείλη σου ζητώ να μεταλάβω. Το σώμα μου στο σώμα σου. Διψά. Αναριγεί. Και φλέγεται. Γυμνή, πριν καν τα ρούχα μου πετάξω. Τα χέρια σου σμιλεύουν στο κορμί μου νέα ιδιότητα. Στις γλώσσες όλων των εθνών και των ανθρώπων γράφουν επάνω στο Συντελεσμένο Μέλλοντά μου. 12.03.2020

Φανταστικοί αριθμοί - ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με λένε Τόνια.  Εκ του Αντωνία ορμώμενη.  Η ιστορία μου ξεκίνησε όταν μού έκοψαν δύο γράμματα από το βαφτιστικό μου, για να μου δώσουν νέο όνομα και νέα ιδιότητα. Επτά χαρακτήρες είναι πολλοί για να τους σηκώσει μια παιδική πλάτη, που ακόμη αναζητά το δικό της χαρακτήρα. Η ζωή μου ξεκίνησε με μία αφαίρεση. Μια αριθμητική πράξη μου έδωσε ταυτότητα, κι έγινε ο οδηγός μου για να ανακαλύψω τον κόσμο. Αγαπώ τους αριθμούς. Νιώθω ασφάλεια όταν με περιτριγυρίζουν αριθμητικά ψηφία. Οι αριθμοί είναι αναμφίσημοι και απαρέγκλιτοι. Απόλυτοι.  Η ζωή μου ήταν πάντοτε μαθηματικά. Κάθε στιγμή, κάθε ανάμνηση, μεταφραζόταν σε ένα αριθμητικό σύνολο. 12 χρόνια σχολείο, 6 χρόνια σπουδών, 2 πτυχία. 5 ξενόγλωσσοι τίτλοι, 8 αριστεία, 250 διαγωνίσματα. 6 αγώνες στίβου, 2 παραστάσεις χορού, 1 ρεσιτάλ πιάνου. 5 σχέσεις, 32 ημέρες διακοπών, 8 μήνες συγκατοίκησης. 476 γραπτά μηνύματα, 23 πρώτα ραντεβού, 19 πρώτα φιλιά. Οι αριθμοί όριζαν το είναι μου. Τίποτα δεν διατάρασσε τη γεωμετρία της ύπαρξής