Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η αγάπη....και τα άλλα δεινά (ή τα άλλα δεινά σκέτο!)

  Την επόμενη μέρα ξύπνησα γεμάτη σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Ήξερα ότι το σχέδιο μου δούλευε ρολόι. Η μοναδική μου επιθυμία, η ευχή που έκανα τα βράδια, είχε αρχίσει να εκπληρώνεται. Ίσως να μην ήταν όπως τη φανταζόμουν, αλλά στην θεωρία το είχε πιάσει το νόημα. Σιγά-σιγά γινόμουν η γυναίκα της ζωής του. Αυτή που θ' αγαπούσε πιο πολύ απ' όλες. Η κοπέλα που θα της χάριζαν την αγάπη τους τα γαλάζια του μάτια. Η μόνη που θα εμπιστευόταν. Η μόνη... Έτσι με αποκάλεσε την προηγούμενη μέρα. Ήμουν πλέον σίγουρη. Το τρελό μου σχέδιο πήγαινε καλά. Αυτή που ίσως δεν πήγαινε καλά ήμουν εγώ, αλλά δεν με ενδιέφερε ούτε στο ελάχιστο. Ναι, επισήμως είχα ανοίξει την πόρτα της παράνοιας και είχα αρχίσει να βαδίζω προς τα μέσα...

   Στο σχολείο ήμασταν καλύτερα από ποτέ. Ο Άγγελος ήταν πιο άνετος, πιο χαλαρός, πιο ανοιχτός μαζί μου. Έμοιαζε ανακουφισμένος από ένα τεράστιο βάρος που κουβαλούσε στις πλάτες του από καιρό. Πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο ευτυχισμένο. Ήμουν εγώ αλήθεια η αιτία της ευτυχίας του; Μα ναι... Δεν μπορεί να ήταν κάτι άλλο. Τις υποψίες μου αυτές τις βεβαίωσε ο ίδιος, σαν να διάβασε τις σκέψεις μου, λίγη ώρα μετά. Μου το είπε και τα μάτια του έκρυβαν μέσα τους τόση συγκίνηση, που έμοιαζαν σαν 2 καταρράκτες έτοιμοι να ξεχειλίσουν. Ένιωθα ότι ήμουν στα σύννεφα, ότι πετούσα. Τίποτα δεν μπορούσε να με προσγειώσει εκείνη τη στιγμή. Δηλαδή σχεδόν τίποτα...



2 λόγια στα γρήγορα: η Ηλέκτρα έχει μιλήσει έξω απ' τα δόντια με τον Άγγελο για το θέμα της ομοφυλοφιλίας και κατάφερε να τον κάνει να ανοιχτεί και να την εμπιστευτεί.. Πλέον η φιλία τους βασίζεται σε πιο γερά θεμέλια και η Ηλέκτρα -μέσα στην παράνοιά της- είναι τρισευτυχισμένη.. Αυτή είναι απλώς μια μεταβατική σκηνή γι' αυτό που θα ακολουθήσει αργότερα... Η επόμενη σκηνή είναι η αποκάλυψη του μυστικού της Ηλέκτρας.. Για ποιο λόγο η ζωή της ήταν μια κόλαση μέχρι να γνωρίσει τον Άγγελο.. Δεν θα σας το αποκαλύψω ακόμη, όμως... Λέω να σας αφήσω λίγο με την αγωνία... ;)

Σχόλια

  1. νομιζω εισαι κοντα στα λογια μου! ισως οχι τελειως αλλα πολυ κοντα! και με αλλον τροπο... οχι φιλικο... κι αυτο γιατι υπαρχουν εξεληξεις! εκανα αναρτηση! φιλακια πολλα! περιμενω την γνωμη σου! καλο βραδυ! :) :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ο Άγγελος είναι και ομοφυλόφιλος... Αν ήταν κι ο δικός σου θα ανησυχούσα..χαχαχαχαχα

      Διαγραφή
    2. χαχαχαχαχαχαχα! οχι Δοξα τον Θεο δεν ειμαι! τοτε θα ανησυχουσα κι εγω! Μα δεν ειναι δεν ειναι φιλη μου! οχι δεν ειναι! και σου βαζω και οσες υπογραφες θελεις! :* φιλακια πολλα! Καλη υπομονη με τον γειτονα! :Ρ καλο βραδυ!

      Διαγραφή
    3. Χαχαχαχα ε τότε μην έχεις παράπονο!!! Ξέρω μια κοπέλα που τα έχει μ' έναν κρυφό, αλλά είναι πολύ ανασφαλής για να τον χωρίσει...!!!!

      Διαγραφή
    4. ωχ... μα πως? αφου αυτος δεεεεεν... τοτε πως... τι να ευχηθω δεν ξερω! να της πανε ολα δεξια!

      Διαγραφή
    5. άξια της μοίρας της είναι! απ' τη στιγμή που δε σέβεται τον εαυτό της, καλά να πάθει.. δηλαδή όσο και να 'σαι, σε αυτό το θέμα είσαι απόλυτη!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια κακή ιδέα...

Μια κακή ιδέα... Ο έρωτας κι ο θάνατος είναι για τους γενναίους... Μα ήμασταν δειλοί αγάπη μου. Εμείς οι δυο πολεμιστές, σε ανέλπιδη μάχη. Μια καρδιά για λάφυρο. Δεν ήταν έρωτας αυτό που ζήσαμε, ήτανε μια κακή ιδέα. Ο μικρός φτερωτός θεός κοιτούσε αλλού κι εμείς βιαστήκαμε να κάνουμε το λάθος. Αθόρυβα, σαν δυο ύπουλοι εγκληματίες. Θέαμα γελοίο συνάμα και τραγικό. Η μάχη αυτή αέναη, δε σταματά ούτε μετά τη νίκη. Σύντομα έμαθα ότι ο έρωτας δεν έχει νικητή. Κάποιες λέξεις φτιάχτηκαν για να ακούγονται μόνο με τη φωνή σου... Άργησα να το μάθω. Βιάστηκες να το ξεχάσεις. Έτσι αθόρυβα όπως άρχισαν όλα, έτσι ήταν γραφτό να τελειώσουν. Μοίρα; Δεν ξέρω αν πιστεύω στη μοίρα. Φυσικό επακόλουθο θα σου πω. Πάλι δε θα πεις τίποτα. Δεν πειράζει. Έχω συνηθίσει τις σιωπές.. Άλλη μια νύχτα θα μιλώ με σκιές και φαντάσματα. Άλλη μια νύχτα που εσύ δε θα 'σαι εδώ. Άλλη μια νύχτα που σε μισώ. Γιατί δε μ' άφησες να σ' αγαπ

Πένητες του έρωτα

Μόνοι στο μαζί. Ζητώντας το λίγο γιατί το πολύ δεν αρκεί. Πένητες του έρωτα σε μιας νυχτιάς κραιπάλη ξοδεύοντας αλόγιστα ηδονική σαμπάνια και έναστρα φιλιά. Καρτερικά και μυστικά προσμέναμε του έρωτα και της σκιάς του πόθου μονοπάτι. Η ανάσα σου στην κλείδα μου δίνει πνοή στο άδειο κέλυφος. Στο στήθος που βρυχάται. Ακολουθώ δαγκωματιές - χάρτης ευλαβικός των λάφυρων της σάρκας σου. Εγώ ο ταπεινός προσκυνητής το θείο θαύμα από τα χείλη σου ζητώ να μεταλάβω. Το σώμα μου στο σώμα σου. Διψά. Αναριγεί. Και φλέγεται. Γυμνή, πριν καν τα ρούχα μου πετάξω. Τα χέρια σου σμιλεύουν στο κορμί μου νέα ιδιότητα. Στις γλώσσες όλων των εθνών και των ανθρώπων γράφουν επάνω στο Συντελεσμένο Μέλλοντά μου. 12.03.2020

Φανταστικοί αριθμοί - ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με λένε Τόνια.  Εκ του Αντωνία ορμώμενη.  Η ιστορία μου ξεκίνησε όταν μού έκοψαν δύο γράμματα από το βαφτιστικό μου, για να μου δώσουν νέο όνομα και νέα ιδιότητα. Επτά χαρακτήρες είναι πολλοί για να τους σηκώσει μια παιδική πλάτη, που ακόμη αναζητά το δικό της χαρακτήρα. Η ζωή μου ξεκίνησε με μία αφαίρεση. Μια αριθμητική πράξη μου έδωσε ταυτότητα, κι έγινε ο οδηγός μου για να ανακαλύψω τον κόσμο. Αγαπώ τους αριθμούς. Νιώθω ασφάλεια όταν με περιτριγυρίζουν αριθμητικά ψηφία. Οι αριθμοί είναι αναμφίσημοι και απαρέγκλιτοι. Απόλυτοι.  Η ζωή μου ήταν πάντοτε μαθηματικά. Κάθε στιγμή, κάθε ανάμνηση, μεταφραζόταν σε ένα αριθμητικό σύνολο. 12 χρόνια σχολείο, 6 χρόνια σπουδών, 2 πτυχία. 5 ξενόγλωσσοι τίτλοι, 8 αριστεία, 250 διαγωνίσματα. 6 αγώνες στίβου, 2 παραστάσεις χορού, 1 ρεσιτάλ πιάνου. 5 σχέσεις, 32 ημέρες διακοπών, 8 μήνες συγκατοίκησης. 476 γραπτά μηνύματα, 23 πρώτα ραντεβού, 19 πρώτα φιλιά. Οι αριθμοί όριζαν το είναι μου. Τίποτα δεν διατάρασσε τη γεωμετρία της ύπαρξής