Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποίημα δίχως ρίμα


Ποίημα δίχως ρίμα

Μια φορά κι ένα καιρό
εκείνη ανάσαινε μόνο γι' αυτόν
μ' αυτός δεν το ήξερε.

Εκείνη τη σπάνια φορά
η αγάπη της έδινε φτερά
κι εκείνος της τα 'κοβε.

Κι αν γελούσε, ήταν γι' αυτόν
Κι αν πονούσε,πάλι γι' αυτόν
κι ας το 'ξερε μόνο εκείνη.

Κι αν ξαφνικά η καρδιά της αποκτούσε μιλιά
θα φώναζε δυνατά πως αυτόν αγαπά
αλλά εκείνος δεν θ' άκουγε.

Η δική τους αγάπη, ένα ποίημα δίχως ρίμα
τραχύ μέσα στην ομορφιά του
ρομαντικό, όχι μελωδικό.

Δίχως μέτρο.
Δίχως ρυθμό.
Αντίθετο στους κανόνες.

Ένα ποίημα σαν την αγάπη που δεν έχει φόρμα, όρια και συγκεκριμένη μορφή
μια αγάπη που φτιάχτηκε μόνο για 'κεινον κι αυτή.

Μη μετράς συλλαβές.
Μη ζητάς φυλακές.
Μέτρα χτύπους καρδιάς.

Βρες ομορφιά στην ασχήμια.
Βρες της αλήθειας τη γύμνια.
Κι ας μην το ξέρει κανείς..

Σχόλια

  1. οι ανεκπλήρωτοι (ή ανομολόγητοι) έρωτες, συνήθως παραμένουν ανεξίτηλοι και εξιδανικευμένοι.... μια γλυκιά νοσταλγία ενός γεγονότος που δε συνέβη ποτέ..!

    «Βρες ομορφιά στην ασχήμια.
    Βρες της αλήθειας τη γύμνια.
    Κι ας μην το ξέρει κανείς..»
    πολύ αληθινό! μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα ωραία σου λόγια, χαίρομαι που σου άρεσε!!! :)

      Διαγραφή
  2. Λιζάκι, όμορφο πολύ... Το αγαπώ τόσο πολύ αυτό το ιστολόγιο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου!!! Έχουμε μια επικοινωνία σ' αυτά που γράφουμε..γνωστό ;)

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μια κακή ιδέα...

Μια κακή ιδέα... Ο έρωτας κι ο θάνατος είναι για τους γενναίους... Μα ήμασταν δειλοί αγάπη μου. Εμείς οι δυο πολεμιστές, σε ανέλπιδη μάχη. Μια καρδιά για λάφυρο. Δεν ήταν έρωτας αυτό που ζήσαμε, ήτανε μια κακή ιδέα. Ο μικρός φτερωτός θεός κοιτούσε αλλού κι εμείς βιαστήκαμε να κάνουμε το λάθος. Αθόρυβα, σαν δυο ύπουλοι εγκληματίες. Θέαμα γελοίο συνάμα και τραγικό. Η μάχη αυτή αέναη, δε σταματά ούτε μετά τη νίκη. Σύντομα έμαθα ότι ο έρωτας δεν έχει νικητή. Κάποιες λέξεις φτιάχτηκαν για να ακούγονται μόνο με τη φωνή σου... Άργησα να το μάθω. Βιάστηκες να το ξεχάσεις. Έτσι αθόρυβα όπως άρχισαν όλα, έτσι ήταν γραφτό να τελειώσουν. Μοίρα; Δεν ξέρω αν πιστεύω στη μοίρα. Φυσικό επακόλουθο θα σου πω. Πάλι δε θα πεις τίποτα. Δεν πειράζει. Έχω συνηθίσει τις σιωπές.. Άλλη μια νύχτα θα μιλώ με σκιές και φαντάσματα. Άλλη μια νύχτα που εσύ δε θα 'σαι εδώ. Άλλη μια νύχτα που σε μισώ. Γιατί δε μ' άφησες να σ' αγαπ

Πένητες του έρωτα

Μόνοι στο μαζί. Ζητώντας το λίγο γιατί το πολύ δεν αρκεί. Πένητες του έρωτα σε μιας νυχτιάς κραιπάλη ξοδεύοντας αλόγιστα ηδονική σαμπάνια και έναστρα φιλιά. Καρτερικά και μυστικά προσμέναμε του έρωτα και της σκιάς του πόθου μονοπάτι. Η ανάσα σου στην κλείδα μου δίνει πνοή στο άδειο κέλυφος. Στο στήθος που βρυχάται. Ακολουθώ δαγκωματιές - χάρτης ευλαβικός των λάφυρων της σάρκας σου. Εγώ ο ταπεινός προσκυνητής το θείο θαύμα από τα χείλη σου ζητώ να μεταλάβω. Το σώμα μου στο σώμα σου. Διψά. Αναριγεί. Και φλέγεται. Γυμνή, πριν καν τα ρούχα μου πετάξω. Τα χέρια σου σμιλεύουν στο κορμί μου νέα ιδιότητα. Στις γλώσσες όλων των εθνών και των ανθρώπων γράφουν επάνω στο Συντελεσμένο Μέλλοντά μου. 12.03.2020

Φανταστικοί αριθμοί - ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με λένε Τόνια.  Εκ του Αντωνία ορμώμενη.  Η ιστορία μου ξεκίνησε όταν μού έκοψαν δύο γράμματα από το βαφτιστικό μου, για να μου δώσουν νέο όνομα και νέα ιδιότητα. Επτά χαρακτήρες είναι πολλοί για να τους σηκώσει μια παιδική πλάτη, που ακόμη αναζητά το δικό της χαρακτήρα. Η ζωή μου ξεκίνησε με μία αφαίρεση. Μια αριθμητική πράξη μου έδωσε ταυτότητα, κι έγινε ο οδηγός μου για να ανακαλύψω τον κόσμο. Αγαπώ τους αριθμούς. Νιώθω ασφάλεια όταν με περιτριγυρίζουν αριθμητικά ψηφία. Οι αριθμοί είναι αναμφίσημοι και απαρέγκλιτοι. Απόλυτοι.  Η ζωή μου ήταν πάντοτε μαθηματικά. Κάθε στιγμή, κάθε ανάμνηση, μεταφραζόταν σε ένα αριθμητικό σύνολο. 12 χρόνια σχολείο, 6 χρόνια σπουδών, 2 πτυχία. 5 ξενόγλωσσοι τίτλοι, 8 αριστεία, 250 διαγωνίσματα. 6 αγώνες στίβου, 2 παραστάσεις χορού, 1 ρεσιτάλ πιάνου. 5 σχέσεις, 32 ημέρες διακοπών, 8 μήνες συγκατοίκησης. 476 γραπτά μηνύματα, 23 πρώτα ραντεβού, 19 πρώτα φιλιά. Οι αριθμοί όριζαν το είναι μου. Τίποτα δεν διατάρασσε τη γεωμετρία της ύπαρξής