PARADISO PERDUTO Σ' ένα παράδεισο χαμένων ονείρων ξαγρυπνώ αγκαλιά μ' ένα πνιγμένο λυγμό κι ένα χαμόγελο πικρό. Ούτε κόλαση, ούτε παράδεισος το καθαρτήριο, μια ατέρμονη λίστα αναμονής. Να περιμένεις εκεί και να καίγεσαι αδιάκοπα, δίχως πώς, τι, αν και γιατί. Εδώ δεν άλλαξαν πολλά, μαντεύω ούτε κι εκεί. Σαν ραγίσει δεν ξανακολλάει το γυαλί. Το νιώθεις αυτό; είναι η καρδιά μου, κι είναι ραγισμένη. Ο αδύναμος χτύπος, ένα κονσέρτο για μοναχικές ψυχές.. Ένας αγώνας δίχως σκοπό δίχως ελπίδα δίχως γυρισμό και τι κερδίζεις; Να καίγεσαι...