ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΡΑΥΓΗΣ

[ Page 5 ]

Ώρα 15:28

Μια αγκαλιά από το πουθενά. Κάποιος εισέβαλε στο κάστρο της μοναξιάς μου.

Ήταν εκείνος.

Δεν περίμενα ότι θα τον έβλεπα . Πίστευα ότι τέτοια ώρα θα ήμουν ασφαλής. Απομονωμένη, με τάφρους ψυχρότητας για ασπίδα.

Δεν κατάφερα να κρατήσω το προσωπείο. Το ήθελα. Μα δεν μπορούσα.

Σου τα είπα όλα με μια ανάσα. Προδόθηκα. Την είχα ανάγκη τελικά αυτήν την αγκαλιά. Κι εσύ μου την έδωσες απλόχερα.

Είδες πίσω από τη μάσκα. Κατάλαβες πως ήμουν στα χαμένα. Κι ύστερα με "μάλωσες" για το πιάτο που πρόδιδε το κενό μου.

Όσο γεμάτο είναι το πιάτο, τόσο άδεια είμαι εγώ. Από τροφή και από συναισθήματα. 

[...]